Rozdział dwudziesty szósty

Ohayo!! Teraz ja wstawiam dattebane. Niebawem pojawi się one-shot z Tamiko&Itachi dattebane!
A teraz zapraszam do notki:

- Dobrze. To zapraszam.
- Ach dziękuje za zaproszenie dattebane.- powiedziałam i wyszliśmy z domu. Szliśmy w stronę pola treningowego. Gdy na nie dotarliśmy nigdzie nie było śladu po jego uczniach.- Gdzie oni?
- Nie mam pojęcia. Nigdy nie opuścili treningu.
- To dobrze dattebane. 
- Co dobrze?- spytał się posyłając mi pytające spojrzenie.
- To dobrze, że opuścili ten trening. Przepraszam jakikolwiek. Każde dziecko chodź raz musi zrobić sobie wagary dattebane. Tylko mi nie mów, że ty ich nigdy nie zrobiłeś dattebane?- pokręcił głową na nie. Złapałam go za rękę.- Tak więc dziś są twoje pierwsze wagary dattebane. No chodź uciekamy z stąd!- rzekłam z uśmiechem i pociągnęłam go w stronę lasu. Po kilku minutach biegu byliśmy przy murze. Chciałam już się po nim wspiąć , lecz powstrzymał mnie Minato.
- Czekaj.- powiedział. W jego lewej ręce trzymał swojego kunaia teleportującego. Wyrzucił go do góry. Szybko złapał mnie w pasie i znaleźliśmy się w powietrzu na miejscu tego kunaia. Wyjął drugiego i wbił go w ziemie poza murem wioski. I znów to samo. Puścił mnie jak znaleźliśmy się na ziemi. Na mojej twarzy był wypisany szok oraz ciekawość. Gdy odwrócił się w moją stronę, rzuciłam mu się na szyję i upadliśmy na ziemię.
- Naucz mnie tego dattebane!!
- Nie.- powiedział i pokazał mi język.
- Proszę!!! Proszę! Proszę, proszę….
- Nie.
- Proszę cię Minato dattebane.- powiedziałam i zrobiłam słodkie oczka. Jego dłonie znalazły się na moich plecach, przyciągnął mnie bliżej siebie. Nasze twarze dzieliły milimetry. O mało co a go nie pocałowałam.
- Czemu musisz być taka słodka? No dobrze nauczę cię. Ale coś za coś.
- Dobra dattebane, ale najpierw mnie nauczysz!- krzyknęłam i się z niego podniosłam przy okazji go podnosząc.
- Dobra. To się ścigamy do tamtej rzeki. Spróbuj skupić czakrę w stopach. Start!!- krzyknął i wystrzelił do przodu. Skupić czakrę w stopach. Łatwizna. Szybko skupiłam ją we stopach i ruszyłam biegiem za nim. Dzieliło nas jakieś sto metrów. Kuso! Dałam jeszcze więcej czakry. Teraz pięćdziesiąt. Shimatta!! Dałam jeszcze więcej i robiłam się zmęczona. zrównałam się z nim. Dodałam jeszcze więcej czakry i go wyprzedziłam. Niestety nie wyhamowałam i wpadłam do wody.
- Kuso!!!!
- Może ci pomóc?- spytał Minato śmiejąc się.
- Nie!!!- krzyknęłam i wyszłam z wody. Włosy przykleiły mi się do twarzy i ciała. Minato pożerał mnie dosłownie wzrokiem. Cieszyłam się w duchu, ale na zewnątrz tego po sobie nie pokazałam.- Co się tak patrzysz Namikaze dattebane!?
- Nic!- krzyknął speszony. Widziałam rumieniec na jego słodkiej twarzy. Jak ja chciałam tego durnia pocałować w usta dattebane!!- Dobra zaczynajmy ten trening.- powiedział i do mnie podszedł….. Wracaliśmy do wioski. Rozmawialiśmy i dobrze się bawiliśmy.
- I co? Udane wagary dattebane?
- Tak. Możemy robić je częściej. Nie uważasz?
- Uważam dattebane.- powiedziałam i prze czochrałam włosy Minato. Dostrzegłam moją siostrę z Christianem. Spojrzałam na Minato. Musiał się o tym jak najszybciej dowiedzieć , a Tamiko nie wierzy. Złapałam go za dłoń.- Bądź cicho i nie zadawaj żadnych pytań dattebane.
- Dobrze.- powiedział z uśmiechem i pozwolił mi się prowadzić. Ruszyłam w stronę, w którą znikła Mihomi z Christianem. Dalej trzymałam Minato za dłoń. Nie mogłam i nie chciałam jej puścić. Dotarliśmy do jakieś drewnianej chatki. Przykucnęliśmy przy oknie. Wykonałam pieczęć i staliśmy się niewidzialni. Spojrzeliśmy do środka chatki i zamarliśmy. Mihomi i Christian zaczęli się kochać!! Spojrzałam na Minato. Widziałam ból na jego twarzy. Ścisnęłam jego dłoń. Spojrzał na mnie. Przybliżyłam się do niego.
- Chodźmy z stąd dattebane.- wyszeptałam, a ten pokiwał głową. Ostrożnie oddaliliśmy się od chatki i Minato  mnie gdzieś pociągnął. Dotarliśmy do jakiegoś drzewa i przeteleportował nas do jego środka. Byliśmy w domku na drzewie!!! Usiadł na podłodze wcześniej puszczając moją dłoń. Usiadłam przed nim, dłonie położyłam na jego kolanach.
- Tamiko miała rację. A ja jej nie uwierzyłem…- wyszeptał i schował twarz w dłoniach. Moje serce się krajało. Chciałam go pocieszyć, ale nie potrafiłam pocieszać facetów! Po trzydziestu minutach spojrzał na mnie.- Po co udawałaś?
- Co? Co niby udawałam dattebane?
- Nie kłam mi tu. Dobrze wiem, że ten cały Angelo jest moją kopią. Potrafię rozpoznać swoje zachowanie.
- Ja….
- Co? Chciałaś abym był zazdrosny? To ci się udało!
- Ja…
- A może to był pomysł Tamiko?
- Ja….- nie potrafiłam nic więcej powiedzieć.
- Co ty?!- krzyknął pełen bólu. Nagle wpił się w moje wargi….

I teraz pytanka :

1. Podobało się?

2. Czy Minato zerwie z Mihomi? Jeśli tak to w jaki sposób?
3. Czy do czegoś dojdzie pomiędzy Minato a Kushiną? Jeśli tak to co.
4. Jak Minato zgadł , że Angelo jast jego kopią, oprócz tego co jest napisane w rozdziale dattebane.

Czytasz- Komentujesz- Motywujesz!